The Godfather கோவில்பட்டிக்கு வந்த கதை...

1999 அல்லது 1998ம் வருட Manorama Year Book. அது ஒரு குட்டி கலைக்களஞ்சியம். அதில் சுவாரசியமான பல செய்திகள் அங்கங்கே சின்ன பெட்டிகளில் குடுக்க பட்டிருக்கும். மற்ற கட்டுரைகள், தகவல்கள் படிக்கும் அளவுக்கு அப்போது மன முதிர்ச்சி இல்லை.

Greatest 10 films of Hollywood என்று ஒரு பெட்டி செய்தி.

அதில் Casablanca முதல் இடத்திலும், Citizen Kane 2வது இடத்திலும், The Godfather 3வது இடத்திலும் இருந்தது. Gone With the Wind, Lawrence of Arabia, The Wizard of Oz, The Graduate, On the Waterfront, Schindler's List Singing in the Rain ஆகியவை மற்ற படங்கள்.

The Godfather பேரை பார்த்த பிறகு, தலைப்பு நல்லா இருக்கே இது தான முதல் இடத்துல இருக்கணும், ஆனா Casablanca அப்டின்னு ஏதோ பேர் சரியில்லாத படம்ல இருக்குன்னு யோசிச்சேன்.

அந்த 10 வயதில் The Godfather அப்படிங்கிற தலைப்பு மீது அப்டி ஒரு ஈர்ப்பு. அந்த வயதில், தினத் தந்தியில் வரும் கன்னித்தீவு, தங்க மலர், வெள்ளி மலர் சினிமா செய்திகள் என்று நாள், வாரம் தவறாமல் படிப்பேன். அப்டி ஒரு நாள் படிக்கும் போது The Godfather பாதிப்பில் தான் நாயகன் படம் எடுக்க பட்டது என்று படித்தேன்.

அடடே நமக்கு தெரிஞ்ச படம் பார்த்து தான எடுத்திருக்காங்க என்று மனமெல்லாம் பெருமை. இத என் நண்பர்கள் கிட்ட சொல்லலாம்னா அவிங்க அப்போ தான் Cartoon ல இருந்து WWFக்கு முன்னேறிட்டு இருக்காங்க.

இதன் பிறகு கோடை விடுமுறைகளில் ஒன்று விட்ட அண்ணன், அவனுடைய எல்லாம் தெரிஞ்ச நண்பன் என்று அவர்களுடன் Onida TVயில் (Neighbour's envy Owner's Pride) Hollywood படங்கள் பார்க்க ஆரம்பித்தேன், Rocketeer, Judgement Day ஆகியவை முதன் முதலாக பார்த்த படங்கள். அப்போது subtitle எல்லாம் கிடையாது, அவிங்க கதைன்னு சொல்றத நம்பிட்டு visuals பாத்து மிரண்டு போய் உக்காந்து இருப்பேன்.

பிறகு teenageல Star Moviesல புரியுதோ புரியலையோ படங்கள் பார்ப்பது என்பது ஒரு பழக்கமாக ஆகி விட்டது. இடையிடையே வரும் காதல் காட்சிகள் முக்கிய காரணம் என்றாலும் action காட்சிகள் வரும் போது channelலை மாற்றியது இல்லை.

அப்போது தான் Misson Impossible II போன்ற படங்கள் dub செய்யப்பட்டு வெளியாகின. வீட்டுல இந்த மாதிரி படத்துக்கு எங்க கூட்டிட்டு போக போறாங்க?! அதனால படத்தின் poster பார்த்து மகிழ்ந்து கொள்வது.

பின்னர் ஒரு 2 வருடம் கழித்து Spider Man படம் வந்தது. அப்போ 9ம் வகுப்பில் இருந்தேன். (படிச்சேன்லாம் சொல்ல முடியாது)
15 ரூபாய் கட்டணம். இதற்கு முன்னாடி ஆளவந்தான் மாதிரி படங்களை அரை trouser அணிந்து சென்று பெண்கள் பகுதியில் ticket வாங்கி, தீபாவளி அன்று முதல் show பார்த்த சாகசங்கள் எல்லாம் செய்த அனுபவம்.

தனியாக கிளம்பி விட்டேன். Spider Man மிகவும் பிடித்திருந்தது, போக பயபுள்ள நமக்கு தெரிஞ்ச, புரிஞ்ச மொழியில் பேசுறானே. அப்புறம் தமிழ் சினிமாவில் சாத்தியம் இல்லாத கொஞ்சல் காட்சிகளும் உண்டே!!!

இதன் பிறகு 1 ரூபாய், 2 ரூபாய் என்று சேர்த்து வைத்து அத்தனை dubbing படங்களையும் பார்ப்பது. குறிப்பாக Jackie Chan, Jet Li படங்கள்.

இதற்கிடையில் The Godfather படம் பற்றி அவ்வப்போது கேள்வி பட்டும், படித்து கொண்டும் தான் இருக்கிறேன். Star Movies ல் போட்டாலும், Judgement Day, Jurassic Park, Godzilla, Shanghai Noon, Rush Hour, James Bond படங்கள் பார்க்க முடிந்த அளவுக்கு The Godfather படத்தை பார்க்க முடியவில்லை. புரியவில்லை. Santino Corleone தனது தங்கை கணவனை அடித்து நொறுக்கும் காட்சியை 2 முறை பார்த்ததாக நியாபகம்.

Higher Secondary படிக்கும் போது சினிமா செய்திகள் படிப்பது பாட புத்தகத்தை விட முக்கியமாக மாறி விட்டது. The Hindu Paper படிச்சா English Knowledge improve ஆகும்னு எங்க அப்பா வாங்கிட்டு வருவார். அதுல எப்பவுமே முதல்ல எந்த channelல எந்த படம்னு தான் பாக்கிறது. அப்புறம் Friday Reviewல உள்ள சினிமா செய்திகள்.

அப்போ Sliver, Species
 போன்ற படங்கள் எப்போ போடுறான் என்று wait பண்ணி night படிக்க போறேன் என்று சொல்லி விட்டு படம் பார்ப்பது, மறுநாள் நண்பர்களுடன் பகிர்ந்து கொள்வது என்று நாட்கள் ஓடிக்கொண்டிருந்தன.

இயக்குனர் பாலா, செல்வ ராகவன், கவுதம் மேனன் என்று அவர்கள் படங்கள் வந்தால் theater போவோம் அப்படிங்கிற அளவுக்கு வந்தாச்சு. வளர்ந்தாச்சு.

2006ல், VCR, CD Player என்று எதுவுமே பயன்படுத்தி இருக்காத எங்கள் வீட்டில் ஒரு DVD player வாங்கினோம்.

அந்த மனோரமா புத்தகம் அப்போதும் என்னிடம் இருந்தது. அந்த 10 படங்கள் என் மனதில் இருந்தாலும் மீண்டும் ஒரு முறை பார்த்து கொண்டேன்.

கோவில்பட்டியில் இருந்து மதுரைக்கு 100 கிலோமீட்டர் இருக்கும். ரயிலில் 15 ரூபாய் கட்டணம். 200 ரூபாய் இருந்தால் மதுரை கிளம்பி விடுவோம். ஒரு DVD 20 ரூபாய்.

மதுரை மீனாட்சி பஜாரில் DVD கடையில் The Godfather படத்தை வாங்கி விட்டேன். Godfather படம் மூன்று பகுதிகள் கொண்டது என்பது எனக்கு அப்போது தான்  தெரியும்.

Casablanca, Gone With The Wind, Singing in the Rain, Lawrence of Arabia, Schindler's List, The Sound of Music ஆகிய படங்களும் வாங்கினேன். இதில் The Sound of Music இன்னும் பார்த்து முடிக்கவில்லை.

வீட்டிற்கு வந்து ஆர்வமாக படத்தை DVD யில் போட்டேன். 'I believe in America'என்று படம் ஆரம்பித்தது.

இந்த முதல் காட்சியே நாயகன் படத்தில் எப்படி உருமாற்றம் பெற்றிருந்தது என்று கண்டு கொண்டேன்.

Vito Corleone பேசும் போது DVD யில் எதுவும் பிரச்சினையா என்று பயந்து விட்டேன். என்னடா பெரிய Don என்று பார்த்தால் குரல் சரியாக இல்லையே என்று வருத்தம்.

Marlon Brando பெரிய நடிகர், சிவாஜி அவரை சந்தித்து இருக்கிறார், 2 முறை Oscar வாங்கியிருக்கிறார், அதில் Godfatherக்கு ஒன்று என்று தினத் தந்தியில் படித்தோமே என்று மனசு ஓடிக்கொண்டிருந்தது.

நான் அப்போது BA ஆங்கில இலக்கியம் இரண்டாம் ஆண்டு மாணவன், கல்லூரியில் பக்கா ஆங்கிலத்தில் வகுப்பு எடுக்கும் Professors அரை dozen பேர் இருந்ததார்கள், அவர்கள் ஆங்கிலம் பேசி கேட்டு பழகி இருந்ததாலும், subtitle இருந்ததாலும் படம் புரிவதில் ஒரு குழப்பமும் இல்லை.

Sollozo விடம் Don business பேசும் காட்சியை பார்த்த பிறகு, இது வரை நாம பார்த்த படங்கள், அதுல உள்ள நடிப்பு எல்லாம் ஒண்ணுமே இல்லை அப்டின்னு புரிஞ்சுட்டு. Marlon Brando ஏன் உலகம் முழுதும் கொண்டாடப்படும் ஒரு நடிகராக இருக்கிறார் என்பது படம் தொடங்கி 40 நிமிடத்தில் எனக்கு விளங்கி விட்டது.

அடுத்த 5 நிமிடத்தில் அவர் துப்பாக்கியால் சுடப்பட, என்னடா Climax அதுக்குள்ள வந்துட்டா என்று பார்த்தேன். பிறகு தான் தெரிந்தது படம் 3 மணி நேரம் என்று.

'It's my family kay, not me' என்று தனது குடும்பத்தின் இன்னொரு முகத்தை பற்றி காதலியிடம்  சொன்ன Mike Corleone, அப்பாவை பாதுகாக்க வேண்டிய பொறுப்பை உணர்ந்து உடனே செயல் படுகிறான்.

என்ன தான் சட்டத்திற்கு புறம்பான தொழில் செய்தாலும் அவர்களுக்கு என்று சில தர்மங்கள், அறங்களை கடை பிடிக்கும் கதாபாத்திரங்கள் Godfather ஏன் Gangster படங்களில் முதன்மையான ஒன்றாக இருக்கிறது என்பதை புரிந்து கொள்ள உதவுகிறது.

நம்மூர்ல வில்லன் கதாநாயகன் கூட சண்டைனா நேர போய் நாயகனோட குடும்பத்தை தான் கை வைப்பான். ஆனா இங்க Civilian, part of the Family என்று பிரித்து பார்க்கும் விதத்தை கண்டு, அதுவும் சரி தான சம்பந்த பட்டவனை தான அடிக்கணும், அவன் பொண்டாட்டி, பிள்ளைகளை அடிக்கிறது என்ன நியாயம்ன்னு நினைச்சேன்.

 பின்னர் இதே Principle பற்றி பொல்லாதவன் படத்தில் செல்வம் பேசுவதை கண்டு தமிழ் சினிமா மேலோட்டமான காட்சிகள் தாண்டி பிறிதொரு ஆங்கில அல்லது வேற்று மொழி படத்தின் உள்ளடக்கத்தை பயன்படுத்தும்  அடுத்த கட்ட முயற்சிக்கு அடித்தளம் போட ஆர்மபிச்சாச்சு போல என்று நினைத்தேன்.

வேற வழியில்லாமல் Civilian Mike Corleone இந்த ஆட்டத்தில் இறங்குகிறான். அதன் மூலம் part of the Family ஆகிறான்.

 காதலியின் மீண்டும் எப்போது சந்திப்பது என்ற கேள்விக்கு ஒரு உறுதியான பதில் கூற முடியாமல் பிரிகிறான்.

இதன் பிறகு Mike Corleone இரண்டு பேரை கொலை செய்து விட்டு Sicily செல்வது அங்கே ஒரு பெண் மீது காதல் கொண்ட பிறகு அவளுடைய தகப்பனிடம் பேசி பெண் கேட்கும் காட்சியை அப்போதே மிகவும் ரசித்தேன். Rewind செய்து மறுபடியும் பார்த்தேன். அந்த பெண்ணுடைய பெயர் Apollonia. ஏதோ கிரேக்க கடவுள் பேர் போல இருக்கே என்று நினைத்தேன்.

மீண்டும் America வரும் Mike தனது தந்தை காயத்தாலும், உடல் நலக்குறைவால் இழந்த அதிகாரத்தை எப்படி மீட்டு தனதாக்கி கொள்கிறான் என்று படம் விவரிக்கிறது.

மீண்டு வரும் Mikeன் குரல், நடை, தலை அலங்காரம், பார்வை அவன் Familyயை பாதுகாக்க எதுக்கும் தயாராகி விட்டான் என்பதை உணர்த்துகிறது. War Veteran and Lover Boy Mikeஆக அறிமுகமாகி மெதுவாக Corleone Familyயின் Don ஆக பொறுப்பு எடுத்து கொள்கிறான்.

இதன் பின்னர் ஓய்விலிருக்கும் Vito Corleone மகன் Mike உடன் பேசும் காட்சி எப்படி தேவர் மகன் படத்தில் பயன்படுத்த பட்டிருந்தது என்று எளிதாக கண்டு கொள்ள முடிந்தது.

'I told you. I can handle it, I'll will handle it.'  என்று அதிகமாக கவலை கொள்ளும் தந்தையை சமாதானம் செய்கிறான் Mike. 'Santino, Fredo... but I never wanted you for this.' 'Senator Corleone, Governor Corleone' என்று Corleone Familyயை legitimate ஆக ஆக்குவதற்கான கனவை விட்டு செல்கிறார் Don Vito Corleone.

தந்தையின் மறைவுக்கு பின்னர் வரும் காட்சிகள் என்னற்ற தமிழ் மற்றும் பிற இந்திய மொழி படங்களில் அப்டியே பயன்படுத்த பட்டுள்ளன. அது Al Capone உத்தரவில் உண்மையில் அமெரிக்காவில் நடந்த St. Valentine's Day Massacre சம்பவத்தின் தழுவல்.

படம் நாவலை தழுவி எடுக்க பட்டது என்று அறிந்து நாவலை படிக்க வேண்டும் என்ற உறுதியுடன் இருந்தேன். 2008ல் மதுரை அமெரிக்கன் கல்லூரியில் சேர்ந்தேன். அங்கே ஆங்கிலத்துறைக்கு இருந்த நூலகத்தை கண்டு நிச்சியம் The Godfather புத்தகம் அங்கே இருக்கும் என்று நினைத்தேன்.

ஆனால் Godfather எழுதிய Mario Puzoவின் மற்றொரு நாவலான Omerta இருந்தது, அதை வாசித்தேன். நம்மூர் R K Narayanனின் Malgudi போல இவருக்கு Sicily, Italian Mafia தான் கச்சா பொருள் என்று புரிந்து கொண்டேன்.

அதே வருடம் நடந்த புத்தக காட்சியில் The Godfather வாங்கி படித்தும் விட்டேன். ஒரே நாவல் The Godfather I & II என்று இரண்டு படங்கள் ஆகியிருப்பது கண்டு அசந்து விட்டேன்.

பொதுவாக படம் எப்போதுமே நாவல் போல இருப்பதில்லை. Life of Pi ஒரு உதாரணம். என்ன தான் graphics எல்லாம் இருந்தாலும் புத்தகம் படித்தவர்கள் படம் சுமார் தான் என்று சொல்லுவார்கள்.

ஆனால் The Godfather படம் நாவலை விட மிக கச்சிதமாக இருந்தது. அதற்கு Marlon Brando, Al Pacino என்ற ஆளுமைகளும், இயக்குனரின் இத்தாலியா பின்புலமும் காரணம் என்று நினைக்கிறேன்.

நான் The Godfather படம் முதல் முறை பார்த்து 10 வருடம் ஆக போகிறது. இந்த 28 வருட வாழ்க்கையை படம் பார்ப்பதற்கு முன், பார்த்த பின் என்று இரண்டாக பிரிக்கும் அளவுக்கு இப்படம் என்னை முற்றிலும் புதிய ஆளாக மாற்றி விட்டது.

கல்லூரி படிக்கும் போது Brando போலவும், Pacino போலவும் ஆங்கிலம் பேசி பார்ப்பேன். ஒரு செயல் வீரனாக இருக்க வேண்டும் என்று பொது பிரச்சினையில் தலையிட்டு வில்லங்கத்தை இழுத்து வருவேன். ஒரு குட்டி Don ஆக என்னை கற்பனை செய்து கொள்வேன். நட்பு வட்டாரமும் எனக்கு உறுதுணையாக இருந்தது.

அமெரிக்கன் கல்லூரியில் படிக்கும் போது விடுதியில் ஒரு வருடம் பொது செயலாளராக இருந்தேன். அது Election நடக்காமல் unopposed ஆக கிடைத்த பதவி. இதெல்லாம் The Godfather பார்த்தும், படித்தும் என் ஆளுமையில் ஏற்பட்ட மாற்றத்தால் இந்த மாதிரி பொறுப்புகள் தேடி வரும் அளவுக்கு வளர்ந்தேன் என்பதில் எனக்கு சந்தேகமும் இல்லை.

இந்த ஆளுமை உருமாற்றத்தால் என்னை தேடி வருபவர்களுக்கு உதவி  செய்கிறேன் பேர் வழி என்று நானே பிரச்சினைகளை தலையில் தூக்கி வைத்து கொள்கிறேன். என்னை சுற்றி இருப்பவர்கள், எனக்கு நெளிவு, சுளிவு தெரியவில்லை, சூது வாது காணாது என்று சொல்கிறார்கள். ஆனால் அவர்களில் யார் கூட்டத்தோடு ஆமாம் சாமி போடுவா, யார் விலகி நிப்பா என்பதை என் உள்ளுணர்வு சொல்லி விடும்.

அதாவது The Godfather போன்ற ஒரு படத்தை பார்த்து புரிந்து கொள்ள திராணி இல்லாதவர்கள். அதனால் தனக்கென ஒரு ஆளுமையை உருவாக்கி கொள்ள முடியாதவர்கள் தான் மந்தையாடு போல இருப்பார்கள்.

இன்று நூற்றுக்கணக்கான புத்தகங்கள் படித்து விட்டேன், ஆயிரக்கணக்கான சினிமாக்கள் பார்த்து விட்டேன், அத்தனைக்கும் அடித்தளம் நான் மதுரையில் 20 ரூபாய்க்கு வாங்கிய The Godfather DVD தான்.

ஆனால் அதற்கு முன்னால் 10 வயசு பையனுக்கு எதுக்கு Manorama Year Book என்று பெரிய மனுஷ தனமாக சிந்திக்காமல் அதை வாங்கி கொடுத்து என்னை அவையத்து முந்தியிருக்க செய்த எனது அப்பாவை நினைத்து பெருமை படுகிறேன்.

பின் குறிப்பு:

என் நண்பர்களை நான் எப்போதும் இரண்டாக பிரிக்கிறேன். The Godfather படம் பார்த்த நண்பர்கள், பார்க்காத நண்பர்கள். பார்த்த நண்பர்கள் நான் சொல்லும் விசயத்தை தெளிவாக புரிந்து கொள்வர். பார்க்காத நண்பர்கள் நான் ஏதோ நடைமுறை சாத்தியம் இல்லாத விசயத்தை பற்றி பேசிகிட்டு இருக்கேன் என்பார்கள்.

இப்போ நம்ம ஊர்ல யாருக்கிட்டாயவது Godfather படம் பாத்திருக்கியான்னு கேட்டா, 'அஜித் படம் வரலாறு, அத தான சொல்றீங்க' அப்டிம்பாங்க.

சந்தேகம்னா try பண்ணி பாருங்க.